به لبهايم مزن قفل خموشي
که در دل قصه اي ناگفته دارم
ز پايم باز کن بند گران را
کزين سودا دلي آشفته دارم

بيا اي مرد,اي موجود خودخواه
بيا بگشاي درهاي قفس را
اگر عمري به زندانم کشيدي
رها کن ديگرم اين يک نفس را

منم آن مرغ,آن مرغ که ديريست
به سر انديشه پرواز دارم
سرودم ناله شد در سينه تنگ
به حسرت ها سرآمد روزگارم

به لب هايم مزن قفل خموشي
که من بايد بگويم رازخود را
به گوش مردم عالم رسانم
طنين آتشين آواز خود را

بيا بگشاي  در تا پر گشايم
به سوي آسمان روشن شعر
اگر بگذاريم پرواز کردن
گلي خواهم شد در گلشن شعر

لبم با بوسه شيرينش از تو
تنم به بوي عطرآگينش از تو
نگاهم با شررهاي نهانش
دلم با ناله خونينش از تو

ولي اي مرد,اي موجود خودخواه
مگو ننگ است اين شعر تو ننگ است
بر آن شوريده حالان هيچ داني
فضاي اين قفس تنگ است,تنگ است

مگو شعر تو سرتا پا گنه است
از اين ننگ و گنه پيمانه اي ده
بهشت و حور و آب کوثر از تو
مرا در قعر دوزخ خانه اي ده

کتابي,خلوتي,شعري,سکوتي
مرا مستي و سکر زندگاني است
چه غم گر در بهشتي ره ندارم
که در قلبم بهشتي جاوداني است

شبانگاهان که مه مي رقصد آرام
ميان آسمان گنگ و خاموش
تو در خوابي و من مست هوس ها
تن مهتاب را گيرم در آغوش

نسيم از من هزاران بوسه بگرفت
هزاران بوسه بخشيدم به خورشيد
در آن زندان که زندانبان تو بودي
شبي بنيادم از يک بوسه لرزيد

بدور افکن حديث نام,اي مرد
که ننگم لذتي مستانه داده
مرا مي بخشد آن پروردگاري
که شاعر را,دلي ديوانه داده

بيا بگشاي  در تا پر گشايم
به سوي آسمان روشن شعر
اگر بگذاريم پرواز کردن
گلي خواهم شد در گلشن شعر
 

نظرات شما عزیزان:

zari

ساعت12:25---30 فروردين 1391

- [ایمیل]

بابا تو دیگه کی هستی؟ دس شیطونو بستی؟ جیگر!!!!!!!

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: